„Mieciu dorysuj okna, żeby ten monumentalny parter nie straszył na wizualizacji” – Tak mógł brzmieć fragment jednego z dialogów w pracowni odpowiedzialnej za projekt budynku realizowanego przy ulicy Św. Ducha w Szczecinie.
Pewnie nigdy się nie dowiemy czemu „Mieciu” dorysował nieistniejące okna, ale przechodząc obok budowy widzę, że była to jedynie fikcja wizualizacyjna wprowadzająca ludzi w błąd. Udająca, że elewacja jest całkiem poprawna i ma okna w strefie parteru. Jednak kiedy się lepiej przyjrzeć widać, że… w rzeczywistości nie ma pierwszego, kluczowego rzędu okien. Ok, budowa jeszcze trwa, może się okazać, że obrazek mówi prawdę i okna owszem pojawią się, ale… jedynie w formie atrapy. Jest to jednak marne pocieszenie – atrapa nie spełni funkcji prawdziwego okna. Parter pozostanie martwy. Smutna ściana, wejście i wjazdy do parkingu.
Jest to jednak bardzo dobry pretekst, żeby opowiedzieć Wam o korzyściach z dobrego parteru 😉
Wyjątkowo atrakcyjne dla przechodnia są witryny – te ładnie zaaranżowane przyciągają wzrok. Miło jest przejść obok, a może nawet zwolnić kroku. Wiedząc o tym możemy dokładać kolejne dobre elementy do przestrzeni i czynić ją coraz bardziej atrakcyjną. Generuje się wtedy większy ruch na ulicy, który także wpływa na poczucie bezpieczeństwa.
Doszło do archi-zbrodni. „Zbrodnia”, bo jak inaczej nazwać zabicie strefy parteru?
Przykład z ulicy św. Ducha nie jest odosobniony. To tylko okazja, żeby zwrócić uwagę na wagę problemu. W całej Polsce stosuje się zbrodnicze zabiegi w architekturze – zamiast żyjącego parteru dostajemy martwą ścianę parkingu, która niszczy lokalne życie ulicy. Odpowiedzialni? Wiadomo – deweloperzy narzucają swoje standardy. Ale i architekci nie zawsze są bez winy. W końcu to oni są tymi kreatywnymi, którzy różne wytyczne powinni próbować przekuć w coś dobrego dla miasta. Nie wiadomo jak było w przytoczonym przykładzie. Myślę sobie tylko, że dobry deweloper to taki, który słucha mądrych podpowiedzi i wie, że realizacje wartościowe dla tkanki miejskiej to najlepsza reklama.
